Nederlandse samenvatting history chapter 2.4

4. The Romans conquer an empire

A shepherd village becomes Italy’s leader

Rome begon als een herdersdorpje en groeide later uit tot een grote stad.

De Romeinen hadden een professioneel leger. De soldaten werden betaald door de stad.

Veroverden naties moesten ook hun soldaten inleveren.

Eerst veroverden de Romeinen de territoriums van andere mensen in Italië. Ze deden dit met hun eigen leger of bij betrekken van allianties (bondgenoten).

Als de mensen het er niet mee eens waren met de Romeinse voorwaarden, werd het leger in actie gebracht.  Onderworpen volkeren werden ook behandeld.

De Romeinen waren tolerant en lieten heel veel dingen onveranderd.

Alleen maar een paar mensen protesteerden tegen de Romeinse regering.

From city to world power

In 264 voor Christus kreeg Rome een conflict met Carthage, een stad met heel veel macht aan de kust van Sicilië.

Carthage lag aan de noordkust van Afrika en handelde in het hele Mediterrane gebied.

Om Carthage te kunnen verslaan, bouwde Rome een sterke vloot.

In 146 voor Christus was Carthage eindelijk verslagen en afgebrand.

Tegen die tijd had het Romeinse Rijk macht gekregen in een groot deel van de Mediterranen.

De Romeinen verdedigden de grens van hun rijk goed. Ze bouwden overal forten langs de grens.

Caesar

De vorm van het bestuur werd een probleem door de groei van het rijk. Romeinse generaals luisterden niet meer naar het bestuur in Rome en vochten onder elkaar om macht te krijgen.

Één van deze generaals heette: Julius Caesar. In 58-50 voor Christus veroverde hij Gaul.

Toen marcheerde hij naar Rome om de vrede in het rijk te herstellen. Toen hij daarmee was geslaagd, was Caesar de enige met macht. Maar kort daarna (in 44 voor Christus) werd hij vermoord.

Empire

Een strijd van successie werd gevolgd en de geadopteerde zoon van Caesar genaamd ‘Octavianus’ kwam eruit als een winnaar.

Hij werd toen de eerste keizer van het Romeinse Rijk.

De Romeinen spraken het woord ‘Caesar’ uit als het Nederlandse woord ‘keizer’.

Octavianus had zichzelf ‘Augustus’ genoemd, de verhevene.

Keizer Augustus was het hoofd van het rijk en de opper commandant van alle troepen.

Hij bracht vrede en kalmte in het rijk, zodat het handel uitbloeide.

Deze Pax Romana (Romeinse vrede) zou twee eeuwen duren.  De veroveringen gingen weer door.

In 43 na Christus werd Engeland eindelijk een deel van het Romeinse Rijk.